31e zondag door het jaar
KerkjaarCyclus: A
Intredelied:
530 Zo vriendelijk en veilig809 Here Jezus, om uw woord
Antwoordpsalm:
P235 31e zondag door het jaar - AAlleluia-vers:
4j Alleluia — Maak ons hart ontvankelijk, HeerBij de bereiding van de gaven:
420 Aan wat op aarde leeftCommuniezang:
589 De laatsten worden de eerstenSlotlied:
739 Als gij naar de woorden luistert
In deze donkere dagen, terwijl bij het bezoek aan het kerkhof de herinnering weerklinkt aan het gebed ‘dat het eeuwig licht hen mag verlichten’, is het goed te zingen van de Heer die voor ons is als een veilig licht, die zijn mantel over ons uitspreidt en waakt over ons doen en laten. De woorddienst van deze zondag mag dan wel een vermaning zijn op strenge toon, uiteindelijk moet het rustig vertrouwen op de Heer toch domineren! Zo vriendelijk en veilig als het licht... zo is mijn God, ik zoek zijn aangezicht (530). Dat kan vandaag een gepaste intredezang zijn. Een andere mogelijkheid is vandaag lied 809 Here Jezus, om uw woord: de strofen 1 en 2 spelen ook met de symboliek van licht en donker.
Na de strenge waarschuwing van Maleachi voor hen die afwijken van de Gods weg, verwoordt de antwoordpsalm (psalm 131) de houding van iemand die wél leeft zoals God het vraagt, zonder hoogmoed en eigenwaan. Het keervers bidt: Heer, bewaar mijn hart in vrede bij U (P 235).
Het is het wonder van elke eucharistie: laatsten worden er eersten en kleinen worden er groot. Onze zwakheid en zonden zijn niet eens een fatale hinderpaal voor Gods verlossingswerk, als wij maar blijven vertrouwen en om genade roepen. Daarom mogen we bij het te communie-gaan zingen: De laatsten worden de eersten, wie knielde krijgt een troon (589). Ofwel kan men teruggrijpen naar de waarschuwing uit de eerste lezing met lied 739: Als gij naar de woorden luistert die hier zijn gezegd zullen zij een licht ontsteken, wijzen zij de goede weg.
Na de strenge waarschuwing van Maleachi voor hen die afwijken van de Gods weg, verwoordt de antwoordpsalm (psalm 131) de houding van iemand die wél leeft zoals God het vraagt, zonder hoogmoed en eigenwaan. Het keervers bidt: Heer, bewaar mijn hart in vrede bij U (P 235).
Het is het wonder van elke eucharistie: laatsten worden er eersten en kleinen worden er groot. Onze zwakheid en zonden zijn niet eens een fatale hinderpaal voor Gods verlossingswerk, als wij maar blijven vertrouwen en om genade roepen. Daarom mogen we bij het te communie-gaan zingen: De laatsten worden de eersten, wie knielde krijgt een troon (589). Ofwel kan men teruggrijpen naar de waarschuwing uit de eerste lezing met lied 739: Als gij naar de woorden luistert die hier zijn gezegd zullen zij een licht ontsteken, wijzen zij de goede weg.