13e zondag door het jaar
KerkjaarCyclus: B
Intredelied:
753 Zolang wij ademhalen924 Ik sta voor u in leegte en gemis
Antwoordpsalm:
P46 13e zondag door het jaar - BAlleluia-vers:
4b Alleluia — Ik ben de verrijzenisBij de bereiding van de gaven:
569 God die leven hebt gegeven914 Roept God een mens tot leven
Communiezang:
532 O Heer die overwintSlotlied:
939 Hij die gesproken heeft
Inhoudelijk aansluitend bij de tweede lezing: ZJ 729 De mensen spreken woorden
Inhoudelijk aansluitend bij de evangelielezing: ZJ 532 O Heer, die overwint
Elke zondag is een verrijzenisfeest ter ere van de Heer maar ook een belijdenis van onze eigen verrijzenis. Met het verhaal van de dodenopwekking in het evangelie staat deze gedachte vandaag weer sterk op de voorgrond. Onze God is geen god van doden maar van levenden. Hij tilt ons broze bestaan over de nacht van dood en duisternis naar het eeuwige licht. De intredezang 753 Zolang wij ademhalen verwoordt mooi dit perspectief van hoop op de kracht van Gods levensadem. Meer vertrouwd is wellicht het lied 924: Ik sta voor U in leegte en gemis, dat zowel de nood van de mens als het vertrouwen op God ter sprake brengt.
In aansluiting bij de mooie passage uit het boek Wijsheid vertolkt ook antwoordpsalm 30 het geloof in het eeuwig leven. In het keervers sluiten wij ons als het ware aan bij de verrezen Heer, die de Vader dankt omdat Hij niet in het graf van de dood is gebleven: U zal ik loven, Heer, want Gij hebt mij bevrijd (P 46). Het geloof dat wij eens ten volle mogen delen in het verrijzenisleven is ook aanwezig in lied 914 Roept God een mens tot leven, dat als alternatief kan gelden. Men zingt dan liefst wel het hele lied.
Het Alleluia-vers 4b Ik ben de verrijzenis en het leven past vandaag heel goed bij de boodschap van de eerste lezing en het evangelie. De communiezang 532 schuift twee beelden door elkaar: het dode dochtertje van Jaïrus en de Kerk: O Heer die overwint ... uw kerk is als een kind dat wacht om op te staan ... Jaïrus’ dochter sliep ... maar kom en leg de hand op haar. Een andere mogelijkheid voor na de communie vormt lied 939 Hij die gesproken heeft.
Inhoudelijk aansluitend bij de evangelielezing: ZJ 532 O Heer, die overwint
Elke zondag is een verrijzenisfeest ter ere van de Heer maar ook een belijdenis van onze eigen verrijzenis. Met het verhaal van de dodenopwekking in het evangelie staat deze gedachte vandaag weer sterk op de voorgrond. Onze God is geen god van doden maar van levenden. Hij tilt ons broze bestaan over de nacht van dood en duisternis naar het eeuwige licht. De intredezang 753 Zolang wij ademhalen verwoordt mooi dit perspectief van hoop op de kracht van Gods levensadem. Meer vertrouwd is wellicht het lied 924: Ik sta voor U in leegte en gemis, dat zowel de nood van de mens als het vertrouwen op God ter sprake brengt.
In aansluiting bij de mooie passage uit het boek Wijsheid vertolkt ook antwoordpsalm 30 het geloof in het eeuwig leven. In het keervers sluiten wij ons als het ware aan bij de verrezen Heer, die de Vader dankt omdat Hij niet in het graf van de dood is gebleven: U zal ik loven, Heer, want Gij hebt mij bevrijd (P 46). Het geloof dat wij eens ten volle mogen delen in het verrijzenisleven is ook aanwezig in lied 914 Roept God een mens tot leven, dat als alternatief kan gelden. Men zingt dan liefst wel het hele lied.
Het Alleluia-vers 4b Ik ben de verrijzenis en het leven past vandaag heel goed bij de boodschap van de eerste lezing en het evangelie. De communiezang 532 schuift twee beelden door elkaar: het dode dochtertje van Jaïrus en de Kerk: O Heer die overwint ... uw kerk is als een kind dat wacht om op te staan ... Jaïrus’ dochter sliep ... maar kom en leg de hand op haar. Een andere mogelijkheid voor na de communie vormt lied 939 Hij die gesproken heeft.